Τάλμπεργκ

(Thalberg, Γενεύη 1812 – Nάπολη 1871). Διάσημος κλειδοκυμβαλιστής. Νόθος γιος του πρίγκιπα Ντίτριχστάιν, σπούδασε στη Βιέννη και 15 χρόνων ακόμα προκαλούσε τον θαυμασμό του ακροατηρίου. Στα 16 του χρόνια συνέθετε έργα για κλειδοκύμβαλο, από τα οποία 1-3 είναι φαντασίες σε θέματά της, Ευρυάνθη ενός σκοτσέζικου τραγουδιού και της Πολιορκίας της Κορίνθου. Η φήμη του όμως διαδόθηκε κυρίως από τη στιγμή που πήγε στο Παρίσι, όπου συναγωνίστηκε τον Λιστ. Αργότερα ταξίδεψε στο Βέλγιο, στην Ολλανδία, στην Αγγλία, στη Ρωσία και στην Αμερική όπου θριάμβευσε. Στον Τ. οφείλεται η επινόηση της συγκέντρωσης της μελωδίας, της αρμονίας και των δεξιοτεχνικών σχημάτων σε όλη την έκταση του κλειδοκύμβαλου, χωρίς να μένει κενό στη μέση. Αυτό το κατόρθωσε με τη διανομή των ερπυσμάτων στα δυο χέρια. Ο Τ. ανήκει στην κατηγορία των καλλιτεχνών, οι οποίοι επιζητούσαν κυρίως την επίδειξη της δεξιοτεχνίας, γι’ αυτό και οι συνθέσεις του δείχνουν φανερά αυτή την επίδραση. Αυτές είναι: ένα κοντσέρτο για κλειδοκύμβαλο, μια μεγάλη σονάτα, καπρίτσια, ντιβερτιμέντο, Μεγάλη φαντασία, Σκέρτσο, Αντάντε, 12 σπουδές, 6 νυκτωδίες, Μουσικό δεκαήμερο, Αποθέωση, πολλές φαντασίες σε μελοδράματα του Μότσαρτ, του Ροσίνι, του Μπελίνι, του Βέμπερ κ.ά. Επίσης συνέθεσε τα μελοδράματα Φλορίντα και Κριστίνα ντι Σοκέτζια.